การแปลและความหมายของ: 判子 - hanko

คำว่า 「判子」 หรือตามระบบโรมาจิว่า "hanko" หมายถึงตรายางส่วนบุคคลที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในญี่ปุ่นเพื่ออนุญาตเอกสาร สัญญา และเอกสารทางการประเภทอื่น ๆ ในหลายแง่มุม hanko ทำหน้าที่เป็นรูปแบบหนึ่งของลายเซ็นสำหรับชาวญี่ปุ่น โดยมีทั้งฟังก์ชันที่เป็นรูปธรรมและความหมายทางวัฒนธรรมที่ลึกซึ้ง เกิดขึ้นจากราชวงศ์ฮั่นในประเทศจีน การใช้ตรายางเริ่มเข้าสู่ญี่ปุ่นประมาณศตวรรษที่ 8 และค่อย ๆ ถูกนำมาใช้โดยชนชั้นสูงและต่อมาโดยชนชั้นพาณิชย์และสามัญชน

คำอธิบายเกี่ยวกับนิรุกติศาสตร์ของคำว่า 「判子」 ประกอบด้วยตัวอักษรคันจิสองตัว: 「判」 (han) ซึ่งสามารถหมายถึง "การตัดสิน" หรือ "การตัดสินใจ" และ 「子」 (ko) ซึ่งหมายถึง "เด็ก" หรือ "เล็ก" ในบริบทของฮังโกะ ตัวคันจิที่สองนี้มักใช้เพื่อบ่งบอกถึงวัตถุขนาดเล็ก หรือตราประทับในบริบทนี้ ตัวอักษรเหล่านี้จึงบ่งบอกถึงวัตถุ (ตราประทับ) ที่ใช้ในการรับรองหรือยืนยันการตัดสินใจและการตัดสินต่างๆ

มีความหลากหลายในการใช้ฮังโกขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์และความสำคัญของเอกสารที่กำลังรับรอง หนึ่งในความหลากหลายที่พบบ่อยที่สุดคือ 「実印」 (jitsuin) ซึ่งได้รับการจดทะเบียนอย่างเป็นทางการและใช้ในธุรกรรมทางการ เช่น การซื้ออสังหาริมทรัพย์ อีกความหลากหลายที่ไม่เป็นทางการมากขึ้นคือ 「認印」 (nittin) ซึ่งมักใช้สำหรับเอกสารในชีวิตประจำวัน เช่น การรับพัสดุ การใช้ฮังโกมีความแพร่หลายจนแทบทุกคนในญี่ปุ่นมีอย่างน้อยหนึ่งอัน

ถึงแม้การใช้ hanko จะเป็นประเพณีที่ฝังรากลึก แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มันถูกท้าทายโดยการเปลี่ยนแปลงดิจิทัลและการใช้ลายเซ็นอิเล็กทรอนิกส์ที่เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม หลายคนยังคงต่อต้านการละทิ้งการปฏิบัตินี้โดยสิ้นเชิง เนื่องจากมันยังคงเป็นสัญลักษณ์ของวิธีการที่จับต้องได้และเชื่อถือได้ในการตรวจสอบตัวตนในบริบทของญี่ปุ่น ในทางตรงกันข้ามกับวัฒนธรรมที่ใช้ลายเซ็นด้วยมือตนเอง, hanko แสดงถึงแนวทางญี่ปุ่นที่ไม่เหมือนใครต่อความเชื่อถือได้และความเชื่อมั่น

คำศัพท์

ขยายคำศัพท์ของคุณด้วยคำที่เกี่ยวข้อง:

คำพ้องและคำที่คล้ายกัน

• 印鑑 (Inkan) - ตราประทับส่วนตัว โดยทั่วไปใช้สำหรับลงนามในเอกสาร
• 印章 (Inshou) - แสตมป์ มักใช้ในสัญญา และสามารถเป็นแบบทั่วไปได้
• 実印 (Jitsuin) - ตราประทับอย่างเป็นทางการ จดทะเบียนที่สำนักงานทนายความเพื่อตรวจสอบเอกสารสำคัญ
• 印鑑証明書 (Inkan Shoumei-sho) - ใบรับรองที่รับรองความถูกต้องของตราประทับที่บุคคลใช้